முகமதிய காதலியும் நண்பனும் - தொடர்ச்சி....

நட்பு நெஞ்சங்களுக்கு சிநேகிதியின் அன்பான வணக்கங்கள்!

இனம், மதம் பாராமல் வரும் காதலில் பிரிவதால் ஏற்படக்கூடிய நன்மை தீமைகளை கடந்த வாரம் அலசினோம். இது பற்றி பதிவிலும், தனிப்பட்ட முறையிலும் பின்னூட்டம் தந்த உள்ளங்களுக்கு என் மனமார்ந்த நன்றிகள்.

இந்தப் பதிவில் இனம் மதம் தாண்டி வரும் காதல்களில் ‘இணைதல்’ பற்றிப் பார்க்கலாமா நண்பர்களே.. தயாரா???

இக்கேள்வியை எனக்கு அனுப்பி வைத்த நண்பனே... நீங்க தயாரா.??

எண்ணும் போதே மலைப்பாகவும் பயங்கரமாகவும் இருக்கிறது.. ஆனாலும் இந்த விடயத்திலும் நான் ஆலோசனை கூற பின் நிற்கவில்லை. ஏனென்றால் இந்த நிலையை நான் கடந்து வந்திருக்கிறேன். எனக்கு அப்பொழுது அதீத துணிவு தேவைப்பட்டது. ஒரே இனத்தில், மதங்கள் மட்டும் வேறுபட்ட, அதுவும் அதிக கட்டுப்பாடற்ற மதங்களைச் சார்ந்திருந்த வேளையில் எனக்கநத்தகைய துணிச்சல் தேவைப்பட்டதென்றால், கடுமையான கட்டமைப்பையும் கட்டுப்பாடுகளையும் கொண்ட ஒரு மதத்தைச் சேர்ந்த ஒரு இஸ்லாமியப் பெண்ணுக்கு அசாத்திய துணிச்சல் அவசியமாக இருக்கிறது. எனவே இந்த முடிவுக்கு வருமுன் அதனால் ஏற்படக்கூடிய எதிர்மறை விளைவுகளை எல்லாம் எதிர்கொள்ள உங்கள் நண்பனுக்கோ அல்லது அந்தப் பெண்ணுக்கோ பலம் இருக்கிறதா என்பதை நிச்சயம் அவர்கள் தீர்மானித்துக் கொள்ள வேண்டியது மிக மிக அவசியம்.

சரி இப்பொழுது விசயத்துக்கு வருவோம். முதலில் இந்த திருமணத்தால் ஏற்படக்கூடிய எதிர்மறையான விளைவுகளைப் பார்க்கலாம்.  இவர்கள் இருவரும் ஒன்று சேர்வதால், முதலாவது இவர்கள் எதிர்நோக்கக்கூடிய பிரச்சனை குடும்பத்திலிருந்து, அவர்கள் சார்ந்த சமூகத்திலிருந்து ஒதுக்கப்படுவார்கள். இதனால் இவர்கள் ஊருக்குள் வாழும் போது பல பிரச்சனைகளை எதிர்நோக்க வேண்டி வரும். அப்படியே ஊரை விட்டு வெளியே வந்து வாழ்வதாக இருந்தாலும் கூட யாருடைய உதவியும் இன்றி இவர்களுடைய வாழ்க்கையின் ஆரம்பம் மிகவும் தடுமாற்றம் காணும். பொருளாதார ரீதியாகவும் சில சமூக பாதுகாப்புகளும் கூட கிடைக்காமல் போகலாம். இந்த வேளையில் இவர்களில் ஒருவர் மனம் தளர்ந்தால் கூட சந்தோசமாக ஆரம்பிக்க வேண்டிய திருமண வாழ்க்கை ஆட்டம் காண ஆரம்பிக்கும்.

அடுத்து இவர்களில் ஒருவருடைய பெற்றோராவது மிகவும் தீவிரமான மதவாதிகளாகவோ அல்லது சாதிய பற்று உடையவர்களாகவோ இருந்தால் உயிராபத்துக்கள் ஏற்படவும் வாய்ப்புக்கள் இருக்கிறது. இன்னமும், பெற்றோர் அல்லது சகோதரர்கள் இவர்களின் திருமணத்தை பெருத்த அவமானமாக எதிர்நோக்க வேண்டி இருக்கலாம். இந்த விடயங்களில் தமது பெற்றோர் எப்படி என்பது பற்றி உங்கள் நண்பனும் அவர் காதலியும் மட்டுமே புரிந்துகொள்ள முடியும். அதை அவர்கள் அவசியம் புரிந்துகொள்ள முயல வேண்டும்.

என்ன நடந்தாலும் சரி, காதல் மட்டும்தான் முக்கியம் என்றோ, அல்லது நாம் இணைந்து வாழ்வது மட்டும் தான் வாழ்க்கை என இருவரும் முடிவெடுக்கும் பட்சத்தில், மேற்குறிப்பிட்ட எல்லா எதிர்மறையான பிரச்சனைகளையும் சமாளிக்கப் போதுமான அசாத்திய துணிச்சலும் பலமும் இவர்களுக்கு இருக்குமானால், திருமணம் செய்ய முடிவெடுக்கலாம். ஆனால் அப்படி ஒரு முடிவுக்கு வரும் போது, நிறைய தியாக மனப்பான்மையும் சகிப்புத்தன்மைகளையும் இவர்கள் வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டியிருக்கும். மதம் இவர்களுக்குள் நிச்சயம் செல்வாக்கு செலுத்தக் கூடாது. மதத்தை விட்டு விட்டு உங்களுக்குள் இருக்கும் கடவுளைப் பற்றிக் கொள்ள வேண்டும். அப்படியென்றால் மட்டுமே இந்தத் திருமணங்கள் வெற்றியாக அமையும். ஒருவருடைய அனுஷ்டானங்களுக்கு ஒருவர் தடையாக இருக்க முடியாது. பரஸ்பரம் விட்டுக் கொடுத்தல் இங்கு மிக அவசியம். நிச்சயம் ஒருவரை ஒருவர் புரிந்துகொண்டு சிறு பிரச்சனையையும் தமக்குள் பேசித் தீர்த்துக் கொள்ளும் பக்குவம் இருக்க வேண்டும். ஏனென்றால் எதிர்ப்புத் திருமணத்தின் பின்னர் இரு தரப்பினருடைய பெற்றோரும் உறவினர்களும் உங்கள் பிரச்சனைகளை தூர நின்று மட்டுமே பார்ப்பார்கள். நீங்களாகத் தேர்ந்தெடுத்த வாழ்க்கை என எல்லோரும் ஒதுங்கிப் போவார்கள். இவை எல்லாவற்றையும் எதிர்கொண்டு ஒரு ஆரோக்கியமான குடும்ப வாழ்வை இவர்கள் அன்பினால் கட்டியெழுப்ப முடியுமென்றால், அந்தக் காதலுக்கு நான் தலை வணங்குகிறேன்.

சகோதரா,

உங்கள் நண்பருடைய வயதையோ அந்தப் பெண்ணுடைய வயதையோ நீங்கள் குறிப்பிட்டிருக்கவில்லை. இவர்கள் 25 வயதுக்கு உட்பட்டவர்களாக இருந்தால், மேற்குறிப்பிட்ட எந்தப் பிரச்சனைகளையும் பற்றி அவசர அவசரமாகத் தீர்மானிக்க வேண்டியதில்லை. அவர்களுக்கு திருமணத்திற்கு இன்னும் கால அவகாசம் இருக்கிறது. குறைந்த பட்சம் பெண் வீட்டிலோ அல்லது உங்கள் நண்பரின் வீட்டிலோ வற்புறுத்தி திருமணம் செய்து வைக்கும் கட்டம் வரும் வரைக்கும் அவகாசம் இருக்கிறது. ஆறுதலாக சிந்தித்து ஒரு முடிவுக்கு வரலாம்.

இரண்டு விதமான முடிவுகளைப் பற்றி அலசியிருக்கும் இந்தப் பதிவில் என் தனிப்பட்ட பார்வை மட்டுமே இருக்கிறது. எனவே உங்கள் நண்பரும் அந்தப் பெண்ணும் இவை குறித்து உங்கள் ஊர் சூழல், கட்டமைப்பு, கலாச்சாரம் என்பவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு அவற்றை அடிப்படையாக வைத்தே இந்த முடிவுகளின் சாத்தியப்பாட்டைத் தீர்மானிக்க வேண்டும். எனவே இறுதித் தீர்வை அவர்களின் கையிலேயே ஒப்படைக்கிறேன். இது பற்றி வாசகர்களின் கருத்துக்களை வரவேற்கிறேன். எனது ஆலோசனையில் உள்ள தவறுகளையும் சுட்டிக் காட்டுங்கள். அத்துடன், இங்கு ஆலோசனை கேட்டு வருபவர்களின் மனம் புண்படாதவாறு உங்கள் ஆலோசனைகளைக் கொடுக்கும்படி பணிவோடு கேட்டுக் கொள்கிறேன்..

நீங்களும் உங்கள் கேள்விகளையும் கருத்துக்களையும் எழுதி கீழ்வரும் மின்னஞ்சலுக்கு அனுப்புங்கள்:

poongothaichelvan8@gmail.com

நண்பர்களே. அடுத்த வாரம் இன்னுமொரு கேள்வி பதிலோடு உங்கள் சினேகிதியை எதிர்பாருங்கள்....

	Tweet

மதங்களின் பிடியில்... 1

“அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி

பகவன் முதற்றே உலகு”

உலகப் பொதுமறை கொடுத்த பெருந்தகையோன், பொய்யாமொழிப் புலவனின் மறைவாக்கியத்தோடு இந்தக் கட்டுரையை ஆரம்பிக்கின்றேன். இது என் அறிவுக்குட்பட்ட புரிதலுடனான கட்டுரையே. எனவே, உள்ளே பயணிக்குமுன் வாசகர்களுக்கு என்னைப் பற்றி சில விடயங்களைத் தெளிவுபடுத்த விரும்புகிறேன்.

நான் கத்தோலிக்கக் குடும்பத்தில் பிறந்தவள். எனினும் கத்தோலிக்கம் என்ற பாரம்பரியத்தைக் களைந்து, என் நம்பிக்கையின் அடிப்படையிலும், சில கொள்கை அடிப்படையிலும் ‘கிறீஸ்தவள்’ என்ற பொதுப்படையான பெயரோடு வாழ முற்பட்டவள். எது எப்படியோ, அன்றும் இன்றும் என்றும் கிறீஸ்துவை என் சொந்த இரட்சகராக ஏற்றுக் கொண்டவள்.

எனினும், மதங்கள் பற்றிய எனது பார்வை முற்றிலும் வேறானது என்பதை இந்தக் கட்டுரை நிதர்சனமாக்கும். ஆகவே எந்த மதத்தவராக இருந்தாலும், இந்தக் கட்டுரையைப் படிக்கும் போது, இங்கே கூறப்பட்டிருக்கும் கருத்துக்கள் யாவும் நான் மதங்களுக்கு வெளியே நின்று, ஒரு பார்வையாளராக, அல்லது அவதானிப்பாளராகவே நின்று கூறியிருக்கிறேன் என்பதை உணர்ந்துகொள்ள வேண்டுகிறேன். யாரையும் தாக்கும், புண்படுத்தும் நோக்கத்துடன் எந்தக் கருத்தும் கூறப்படவில்லை. நான் எதிலும் பாண்டித்தியம் பெற்றவள் இல்லை என்பதால் இங்கே கூறப்படும் தவறான கருத்துக்களை சுட்டிக் காட்டுங்கள்.. மதவாதம் தவிர்ந்த ஆரோக்கியமான கருத்துக்கள் மூலம் உங்களிடம் இருந்து கற்றுக் கொள்ள ஆவலாயிருக்கிறேன்.

கடவுள் பற்றிய எனது புரிதல்….

கடவுள் என்று நினைக்கும் போது என் தந்தை தன்னுடைய ஒரு கலைப் படைப்பு ஒன்றில் சொல்லியிருந்த உதாரணம் தான் என் நினைவில் வருகிறது.

அதாவது, நீரை நாம் எம்முடைய மொழி வழக்குக்கேற்ப தண்ணீர் என்றும், ஜலம், வெள்ளம், வோட்டர் (வாட்டர்), பத்துறு… இப்படி பல பெயர்களில் அழைக்கிறோம். ஆனால் பொருள் ஒன்றுதான். இது என் தந்தையின் கலைப்படைப்பில் வெளியான உதாரணம் தான். இது என் இளம் வயதில் மனதைத் தொட்ட ஒரு உதாரணமாக இருந்தது. இன்னும் என் சிந்தனை இதனையே கொஞ்சம் அதிகமாக விரிவுபடுத்தி தனக்கான வியாக்கியானங்களைத் தொகுத்தெடுத்துக் கொண்டது. அதையே என் புரிதல் என்கிறேன். அதையும் நோக்கலாம்.

முழுமுதற்பொருளான இறைவனை முழுமையாகப் புரியவைப்பதென்பது முடியாதகாரியம். ஏனென்றால் இறைவன் கற்பிக்கப்பட வேண்டியவர் அல்ல, உணரப்பட வேண்டியவர். ஆனாலும் ஒரு சிறு பிள்ளைக்குச் சொல்வது போல் புரியவைக்க இந்த நீரை விடச் சிறந்த உதாரணம் இல்லை என்றே நினைக்கிறேன். நீரைப் பல்வேறு பெயர்களில் அழைப்பது போலவே, அந்த நீரை உங்கள் வசதிக்கேற்றபடி விதவிதமான வடிவங்களையுடைய கண்ணாடிக் குவளைகளில் ஊற்றிப் பாருங்கள். அது அந்தப் பாத்திரத்தின் வடிவத்தை ஏற்றுக் கொள்ளும். ஆனாலும் அது இறுதி வரைக்கும் நீர்தான்.

கடவுள் அகில உலகுக்கும், உலகத்தின் எல்லை தாண்டிய அனைத்துக்கும் பொதுவான ஒரு மாபெரும் சக்தி. அந்த சக்தியைப் புரிந்து கொண்டு, அதன் வழியில் அதை நோக்கி பயணிப்பவனால், அந்த சக்தியைத் தன்வசப்படுத்த முடியும். அதனால் தான் எதனாலும் கட்டுப்படுத்த முடியாத இறைவனை மனிதன் தன் அன்பினால் கட்டுப்படுத்த முடியும் என்று எல்லா மதங்களும் ஏற்றுக் கொள்கின்றன. அதாவது, மனிதன் இறைவனை அன்பு செய்கிறான் எனில் இறைவனுக்கேற்ற வழி எதுவென நம்புகிறானோ அந்த வழியில் தன் கவனத்தைக் குவிப்பான். இதனால் அவனுடைய மாபெரும் இறையன்பு வெளிப்படுகிறது மட்டுமன்றி இறைவனின் சக்தி (அருள்) அவனுக்கு சாதகமாக்கப்படுகிறது. 

அறிவியலாளர்கள் எல்லோரும் உலகம் இயங்குவது அணுக்களால், அதற்கும் கடவுளுக்கும் எந்தவித சம்பந்தமும் கிடையாது என்று அடித்துக் கூறும் அதே வேளையில் எனக்கு அடிக்கடி ஒரு கேள்வி எழுகிறது. அப்படியானால் அந்த அணுக்கள் எப்படித் தோன்றின? அவை எப்படி இயங்குகின்றன? அல்லது எப்படி இயக்கப்படுகின்றன? அதே போன்று, எத்தனையோ சாதனை படைத்த அறிவியலால், ஒரு குழந்தையின் பிறப்பையோ, அல்லது ஒருவனின் இறப்பையோ முற்கூட்டியே துல்லியமாக நேரம் குறிக்க ஏன் முடியவில்லை? அப்படியானால் அறிவியலுக்கும் அப்பாற்பட்ட ஏதோ ஒரு சக்தி இருக்கிறது என்பதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டி இருக்கிறதே… இத்தகைய என் கேள்விகளுடனான தேடலுக்கு சிறியதொரு மனச்சாந்தி கொடுப்பது போல அங்கும் இங்குமாய் எதேச்சையாய் சிறு தகவல் கிடைத்தது. அது தான் ஆராய்ச்சியின் வெளிப்பாடாய் அறிவியலாளர்கள் கண்டு கொண்ட ‘கடவுள் துகள்’ (ஹிக்ஸ் போஸான்). இதுவே அணுக்களின் மூலம் என்கிறார்கள். இதைக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்களே தவிர இன்னும் காணவே முடியவில்லையாம். அதனால் தான் அறிவியலாளர்களே இதற்கு கடவுள் துகள் என்று பெயரிட்டு விட்டார்கள் என்று நினைக்கிறேன். இது அறிவியல் சார்ந்ததா அல்லது கடவுள் சார்ந்ததா என்ற தெளிவான முடிவை அறிவியலாளர்கள் கண்டுபிடித்து சாதாரண பாமரமக்களுக்கும் புரியும் வண்ணம் நிருபனமாக்கும் வரை ஆத்திகர்களின் நம்பிக்கையில் கடவுள் வாழ்ந்து கொண்டு தான் இருப்பார்.

கடவுளுக்கெதிரான தீய சக்தி

இன்னொரு விதத்தில் சாதாரண வார்த்தையில் சொல்வதானால் பேய், பிசாசு, சைத்தான் அல்லது சாத்தான் இப்படிப் பல பெயர்களில் உலாவும் ஒரு சக்தி… நவீனகாலத்தில் பரபரப்பான முன்னேற்றம் ஏற்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் காலகட்டத்தில், இன்று பலர் மத்தியில் இப்படி ஒன்று இருக்கிறதா என்று கேள்வி கேட்கத் தோன்றுகிறது. சில வாரங்களுக்கு முதல் தமிழகத்தின் விஜய் தொலைக்காட்சி நிகழ்வான ‘நீயா நானா’ நிகழ்ச்சியில் இதுபற்றி ஒரு அலசலும் கூட நடைபெற்றது. ஆனால் இருக்கிறது என்பதே என்னுடைய எண்ணம். எந்த ஒரு தாக்கத்திற்கும் எதிர்த்தாக்கம் இருக்கிறது என்று விஞ்ஞானம் சொல்கிறது. அது போலவே கடவுள் என்ற மாபெரும் சக்திக்கு எதிராக ஒரு தீய சக்தியும் இருக்கிறது என்றே நம்புகிறேன்.  ஆனால் எப்படி? எங்கே?

பொதுவாக கடவுள் எங்கும் வியாபித்திருப்பர் என்பது தான் ஆத்திகர்களின் நம்பிக்கை. அப்படியானால் எதிரான சக்தியும் கடவுள் இருக்கும் இடங்களில் எல்லாம் நுழைய முற்பட்டுக் கொண்டிருக்கும். ஆனால் கடவுள் வாழும் இல்லம் எமது உள்ளமே என்று அநேகமானவர்கள் கூறுகிறார்கள். அதே உள்ளத்தில் தீயசக்திகளும் இருக்கின்றன. எப்படி கடவுளை நோக்கிப் பயணித்து கடவுளின் சக்தியை/அருளைப் பெற முடியுமோ, அது போலவே இந்த தீய சக்தியை நோக்கிப் பயணிப்பவர்கள் அதன் தீய எண்ணங்களுக்கான சக்தியைப் பெற்றுக் கொள்கிறார்கள் என்பது எனது நம்பிக்கை.

ஆன்மீகத்தைக் கடந்து சிந்தித்தால், இதைத்தான் ஒரு சாரார் உள்ளத்தில் இருக்கும் நல்லெண்ணம், மனச்சாட்சி, நேர்மறை (பொஸிட்டிவ்) எண்ணம் என்றும் அதற்கெதிரான சக்தியை தீய எண்ணம், தீய மனச்சாட்சி, எதிர்மறை எண்ணங்கள் (நெகட்டிவ்) என்று வகைப்படுத்துகிறார்கள் என்று  நினைக்கிறேன்.

எது எப்படியாயினும் கடவுள் என்பது தூய, நல்ல சக்தி என்றும் பேய்,பிசாசு போன்ற சொற்களால் குறிக்கப்படுபவை தீய, கெட்ட சக்தி என்றும், இந்த இரண்டில் ஒன்று இருக்கும் இடத்தில் அடுத்த சக்திக்கு இடம் இல்லை என்றும் நான் நம்புகிறேன். இதையே ஆத்திகர்கள் பலரும் நம்புகிறார்கள்.

மதங்களின் பிடியில் கடவுள்.....

இது என்னுடைய சிந்தனையோடு கலந்த சிறு கற்பனையே.. இந்தக் கற்பனை மூலம் நான் கடவுளை மதங்களோடு இணைத்துப்பார்க்க முயன்றிருக்கிறேன்.

ஆரம்பத்தில் கடவுளை இயற்கை மூலம் உணர்ந்துகொண்ட மனிதன் இயற்கையை வழிபட்டான். அதாவது இயற்கையின் சீற்றங்களைக் கண்டு பயந்தும், இயற்கையால் மனிதனுக்கு கிடைக்கும் பயன்களைக் கண்டு நெகிழ்ந்தும் அங்கே தமக்கு மேலான சக்தி இருக்கிறதென்று உணர்ந்ததால் அந்த சக்தியை துதிக்க ஆரம்பித்திருப்பான் என்பது என் சிந்தனை. மெல்ல மெல்ல அந்தக் கடவுளுக்கு வடிவங்கள் கொடுக்க ஆரம்பித்து, பின்னர் தமக்கு வசதியாகப் பெயர்களையும் சூட்டியிருப்பான் போலும்.

எது எப்படியோ, ஒவ்வொருவரும் தமக்குப் பிடித்த பெயர்களையும் உருவங்களையும் கடவுளுக்குக் கொடுத்து, கடவுள் பன்மைப் பொருளாகி விட்டார் என்றே நான் நினைக்கிறேன். ஒருவேளை மனிதன் நினைப்பது போல் கடவுளர்கள் பலராக இருந்தால், அவர்கள் எல்லோரும் இந்த மனிதனின் வேண்டுதல்களுக்கு தலையசைத்தால், அந்த மாபெரும் சக்திகளே ஒன்றுக்கொன்று சண்டை போட்டு இந்தப் பிரபஞ்சமே அதிர்ந்திருக்கும். ஆனால் கடவுள் ஒருவராக இருப்பதால் இப்பொழுது இந்த மனிதனுக்கு எப்படிப் புரிய வைப்பது என்று தெரியாமல் தலையில் தான் கை வைத்துக் கொண்டிருப்பார். அதனால் தான் காலத்துக்குக் காலம் மக்களிடையே இருந்து சில வழிகாட்டிகளை எழுப்பினார். அவர்களை சிலர் மகான்கள் என்றும், சிலர் தூதர்கள் என்றும் இன்னும் சிலர் தீர்க்கதரிசிகள் என்றும் தேவமனிதர்கள் என்றும் சொல்கிறார்கள். இவர்கள் தம்முடைய வார்த்தைகளால் மனிதனுக்கு இறைவனையும், இறைவனுக்குரிய பண்புகளையும், கூடவே மனிதன் இப்படி வாழ்வதைத்தான் இறைவன் விரும்புகிறார் என்பதையும் சொன்னார்கள். அதை எல்லாம் ஒரு காதில் எடுத்து மறுகாது வழியாக வெளியே விடுபவன் மனிதன் என்பதால் அவர்கள் தமது வாழ்க்கையில் முன்மாதிரியாக வாழ்ந்து காட்டினார்கள். ஆனால் அப்போதும் கூட அதைப் புரிந்து கொள்ளாத மனிதன் அவர்களையும் கடவுள் ஆக்கிவிட்டான். ஆனால் இது கூட மனித இயல்பு தான். ஏனெனில் என்னால் இயலாத ஒரு காரியத்தை இன்னொருவர் செய்து விட்டால் அவர்களை உயர்ந்த இடத்தில் வைப்பது இயல்பே. மனிதனுக்கு கடவுள் தான் உயர்ந்த இடத்தில் இருப்பவர். அதனால் அந்த இடத்தில் இந்தப் புனிதர்களையும் வைத்து விட்டான்.

இவர்களால் வழங்கப்பட்ட வார்த்தைகள் அந்தந்தக் காலத்துக்கேற்ற போதனைகளாகவே இருந்தன. அதேவேளை சில விடயங்கள் எக்காலத்துக்கும் பொருந்துவனவாக அமைந்துள்ளன. அவை நீண்ட காலமாக பேணப்பட்டு வருவதால் இந்தக் காலத்தில் அந்தப் போதனைகளைப் பலரும் தாம் புரிந்து கொள்கின்ற விதத்தில், இந்தக் காலத்துக்கும் பொருந்தும் வகையில் சேர்த்தெடுத்துப் போதித்து வருகிறார்கள். தம்முடைய நம்பிக்கைகளையும் விருப்பங்களையும் கொள்கைகளையும் சேர்த்தெடுத்து அதை ஏற்றுக் கொள்ளும் ஒவ்வொருவரும் ஒரு குழுவாக இணைந்து செயற்பட ஆரம்பிக்கிறார்கள். அது ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத சக்தியாக உருவெடுத்து ‘மதம்’ என்ற பெயரோடு உலவ ஆரம்பிக்கிறது. கடவுள் இப்பொழுது மதங்களின் பிடிக்குள் சிக்கிக் கொண்டார் என்றே சொல்ல வேண்டும். மதங்கள் இன்றும் உருவாகிக் கொண்டு தான் இருக்கின்றன. ஒவ்வொரு குழுக்களாக இணைந்து கடவுளைப் பற்றிச் சிந்திக்கவும், கடவுளுக்கேற்ற பண்புகளோடு வாழ முனைவதும் நல்ல விடயம் தான். தவறொன்றும் இல்லை. மனிதன் அப்படி வாழ்வது தானே ஆரோக்கியமும். அப்படியானால் எங்கே முரண்பாடுகள் தோன்றுகிறன?

மீண்டும் மதங்களுக்குள் பயணிப்போம்

அடுத்த தொடரில்…

	Tweet

பருவ வயதில் சில்மிஷ சிக்கல்கள்! சிநேகிதியுடன்.. தொடர் - 2

வணக்கம் நட்பு நெஞ்சங்களே...

இன்றும் உங்கள் சிநேகிதி ஒரு புதிய கேள்வி பதிலுடன் வந்திருக்கிறேன்... சிறு வயதிலும் கூட தம் பிரச்சனைகளை மற்றவர்களிடம் கூறித் தீர்வு காண விரும்பும் ஒரு தங்கையின் கேள்வியோடு பயணிப்போம். பயணம் சற்று நீண்டது என்பதால் நேரடியாக கேள்விக்குள் செல்லலாம் வாங்க...

சிநேகிதியுடன்.......

அக்கா, எனது பெயர் சாமினி. எனக்கு 15 வயதாகிறது. அம்மா இல்லை. அப்பா தனியாக போய்விட்டார். இப்போது அத்தை வீட்டில் நின்று தான் படிக்கிறேன். வீட்டு வேலைகளை செய்வதிலேயே படிக்க முடியாமல் போகிறது. அத்தை கொடுமைப்படுத்தவில்லை என்றாலும் அவர்கள் வீட்டில் நிற்பதால் நானாகவே வீட்டு வேலைகளை செய்து வருகிறேன். அத்தை பையனுக்கு 16 வயதாகிறது. அவன் செய்யும் கிண்டல் கேலிகளை சகித்து வரவேண்டியுள்ளது. சில நேரம் அது எல்லை மீறி செல்லும் போது தனியாக அழுகிறேன். அவன் கேலி செய்தாலும் என் மீது பாசம் வைத்திருப்பது புரிகிறது. இதனால் என் மனமும் சில நேரம் தடுமாற்றம் கொள்கிறது. எங்கள் இருவருக்கும் தான் திருமணம் நடக்கும் என்பது நிச்சயமில்லை. அதனால் தான் ஒதுங்கியே இருக்கிறேன். அத்தையும் அவனை கண்டிப்பதில்லை. இதனால் அத்தையிடம் சொல்லவும் பயமாக இருக்கிறது. என்ன மாதிரி முடிவெடுப்பது என்றே தெரியவில்லை அக்கா.. ஏதாவது ஆலோசனை சொல்லுங்க..

தனிமையில் சில நிமிடங்கள்.....

வணக்கம் தங்கையே,

15 வயதேயான நீங்கள் உங்கள் பிரச்சனையைக் கூறி அக்காவிடம் ஆலோசனை பெற வேண்டும் என நினைச்சீங்களே.. அதற்கு முதலில் எனது பாராட்டுக்கள். இது உங்களிடம் உள்ள தெளிந்த சிந்தனையைக் காட்டுகிறது. இந்த வயதிலேயே தன் பிரச்சனைகளைத் தீர்க்க பெரியவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்கும் நீங்கள் நிச்சயம் எதிர்காலத்தில் ஒரு சிறந்த வாழ்க்கை வாழ்வீர்கள் என்பதில் எனக்கு கடுகளவும் சந்தேகம் இல்லை. அதற்கு இப்பொழுதே என் வாழ்த்துக்கள்

சாமினி, படிக்கும் வயதில் அம்மா இல்லாமல், புரிந்துணர்வற்ற அத்தை, எப்பொழுதும் நச்சரிக்கும் அத்தை பையன்.. இப்படியான சூழலில் நீங்கள் எதிர்நோக்கும் வலியை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறதம்மா. ஆனாலும் இந்த பிரச்சனையில் இருந்து மீளுவதற்கான புத்திசாதுரியம் உங்களிடம் நிறையவே இருக்கிறது என்று நம்புகிறேன். அதனால், உங்களுக்கு ஆலோசனை தர இந்த அக்கா மகிழ்வோடு முன்வருகிறேன்.

முதலில் உங்கள் அத்தை பற்றிப் பேசுவோம். அத்தை உங்களைக் கொடுமைப் படுத்தவில்லை என்று நீங்கள் சொல்வதைப் பார்க்கும் போது, அத்தையிடம் ஒரு அறியாமை அல்லது புரிந்துணர்வு இன்மை தான் அங்கு நிலவுகிறது எனப் புரிகிறது.

தங்கையே, பொதுவாக பெண் பிள்ளைகள் வீட்டில் பெரியவர்களுக்கு வேலை செய்து கொடுப்பது சாதாரணமானது தான். அது நல்ல பண்பும் கூட. ஆனால் அது உங்கள் படிப்பைப் பாதிக்கும்படி அமையக் கூடாது. அதனால், நீங்கள் எந்த நிலை வரும்போதும் படிப்பில் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும். பெற்றோர் இல்லாமல் அத்தையுடன் வாழும் நீங்கள் எப்பொழுதும் அடுத்தவர் கைகளை எதிர்பார்க்க முடியாது. அதனால், குறிப்பிட்ட வயது வரும்போது உங்கள் சொந்தக் காலில் நிற்க வேண்டுமென்றால், கல்வியில் நீங்கள் அதிக கவனம் செலுத்துங்கள். நீங்களாகவே வீட்டு வேலைகளைச் செய்வதால் இந்தப் பிரச்சனையை நீங்கள் கையாள்வது மிகவும் இலகுவாக இருக்கும். அதாவது, நீங்கள் அத்தைக்கு செய்து கொடுக்கக் கூடிய வேலைகளை உங்களுக்குள் திட்டமிடுங்கள். உங்கள் கல்விக்காக நேரத்தை ஒதுக்குங்கள். அதிகாலையிலும், மாலையிலும் அதிகம் கல்வியில் கவனத்தை செலுத்துங்கள். அதிகாலையில் தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்தவுடன் கற்பது மிகவும் நல்லது என பலர் சொல்லுவார்கள். ஏனென்றால் அந்த வேளையில் எங்கள் மனமும் உடலும் ஓய்வுக்குப் பின் நல்ல புத்துணர்ச்சியோடு இருக்கும். சிந்தனை ஓட்டம் அதிகமாக இருக்கும்.

அதுபோல வீட்டுப்பாட வேலைகளை அதிகமாக இரவு அல்லது மாலை வேளையில் செய்யலாம். இதை விட பகலில் பாடசாலைக்குப் போய் வந்த பின் சிறிது நேரம் ஓய்வெடுக்கவும், வேறு உங்களுக்குப் பிடித்த காரியங்களில் ஈடுபடவும் பழக்கப் படுத்திக் கொள்ளுங்கள். இந்த நேரங்கள் தவிர்ந்த ஏனைய நேரங்களில் உங்களால் இயன்ற வேலைகளை அத்தைக்கு செய்து கொடுக்கலாம். நீங்களாக வேலைகளை இழுத்துப் போட்டுக் கொண்டு செய்தால், அத்தைக்கு உங்களைப் பற்றிய அதிக எதிர்பார்ப்பை ஏற்படுத்திக் கொள்வீர்கள். இதனால் என்றாவது உங்களால் வேலை செய்ய முடியாமல் போகும் போது அது அத்தைக்கு பெரிய குறையாகத் தெரிய வாய்ப்பு இருக்கிறது. எனவே, இப்பொழுதே வேலைகளையும் கல்வியையும் திட்டமிட்டு செய்யப் பழகுங்கள். இது எதிர்காலத்திலும் உங்களுக்கு உதவியாக இருக்கும்.

அத்தையோடு வழக்கமாக நீங்கள் எப்படிப் பேசுவீர்கள்? சாதாரணமாக பேசுவீர்களா? அல்லது அமைதியான, பயந்த சுபாவம் உள்ளவரா? சாதாரணமாகப் பேசுபவராக இருந்தால், உங்களுக்கு இன்னும் இலகு. அத்தையோடு பேசும் போது, பேச்சுவாக்கில் உங்கள் கல்வியைப் பற்றி அத்தையுடன் பேசுங்கள். பாடசாலை விடயங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளலாம். அத்தோடு, உங்களுக்கு இருக்கக்கூடிய பாடச் சுமைகளைப் பற்றியும் பேசுங்கள். இது சாதாரணமாகப் பேசும் போது, அதே பேச்சுவாக்கில் சொன்னால், சில வேளைகளில் அத்தையாலும் புரிந்துகொள்ளமுடியும்.  அமைதியான சுபாவம் உள்ளவராக இருந்தால், ஓரளவுக்கேனும் பேச முயற்சி செய்யுங்கள்.

அடுத்து அத்தைப் பையனைப் பற்றிப் பார்ப்போம்...

அத்தைப் பையன் உங்களை கேலி செய்வதும் அத்தை அதைக் கண்டு கொள்ளாமல் இருப்பதும் உங்களுக்கு வேதனையைத் தருகிறதென்பதை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. இங்கும் நீங்கள் அத்தை பையனோடு பேச வேண்டியது அவசியம். அவரது பேச்சுக்கள், நச்சரிப்புகள் உங்களுக்கு கஸ்ரத்தைக் கொடுக்கிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளாமலே அவர் அதை செய்து கொண்டிருக்கக் கூடும். அதனால் நீங்கள் பேச வேண்டும். தங்கையே, என்னைப் பொறுத்தவரையில் பெரும்பான்மையான பிரச்சனைகள் பேசித் தீர்த்துக் கொள்ளக் கூடியவையே. நாம் பேசாது இருப்பதால் தான் பிரச்சனையைப் பூதாகரமாக்கி விடுகிறோம். அமைதி காப்பது நல்ல பண்பு. ஆனால் பேச வேண்டிய இடத்தில் பேசாது விட்டால் நாம் பலவீனர்களாகி விடுவோம்.

அடுத்து, உங்கள் மனதில் சிறு தடுமாற்றம் ஏற்படுவதைக் காண முடிகிறது. சாமினி, 15 வயது என்பது மிகவும் முக்கியமான வளர்ச்சிக் கட்டத்தின் வயது. இது கட்டிளமைப் பருவம் (டீன் ஏஜ்) என்பார்கள்.  இந்தப் பருவத்தில் உடலில் ஏற்படும் ஹார்மோன் சுரப்புக்களால் உடலிலும், மன நிலையிலும் பல மாற்றங்கள் நிகழும் பருவம் இது. இதனால் தான் எதிர்ப்பால் கவர்ச்சியும் தடுமாற்றங்களும் ஏற்படுகிறது. ஆனால் அதை சரியாகப் புரிந்து கொண்டால், இந்த நிலையை உங்களால் கையாள முடியும். இப்பொழுது நீங்கள் எதைப்பற்றியும் கண்டு கொள்ளாமல் படிப்பை மட்டும் முனைப்புறுத்துவதே சிறந்தது. அத்தைப் பையனின் பேச்சுக்களைக் கண்டும் காணாதது போல் இருந்து விடுங்கள். அதை எல்லாம் கவனித்து உங்கள் கவலை, சந்தோசங்களை வெளிப்படுத்தினால் தான் உங்கள் அத்தைப் பையனும் அதைத் தொடர்ந்து செய்து கொண்டிருப்பார். எதையும் கவனிக்காதது போல, அல்லது அதைப் பற்றிக் கவலைப்படாதது போல் இருந்து விட்டால் அவர்கள் தாமாகவே நிறுத்திக் கொண்டு விடுவார்கள்.

முடிந்தவரை வீட்டில் இருக்கும் போது தனிமையில் இருப்பதைத் தவிர்த்துக் கொள்ளுங்கள். அத்தையின் கண்ணில் படக்கூடியவாறு அல்லது, நீங்கள் பேசுவது அத்தைக்குக் கேட்கக் கூடிய வகையில் இருந்து கொள்ளுங்கள். இது அத்தைப் பையனின் தேவையற்ற பேச்சுக்களைத் தவிர்க்க உதவியாக இருக்கும். பொதுவாக ஆண்கள் தமது அம்மாவுக்கு முன்னால் மோசமாக நடந்து கொள்ள மாட்டார்கள். அப்படியே நடந்து கொண்டாலும் தாய் அதைக் கண்டிப்பாள். அத்தை அவனைக் கண்டிப்பதில்லை என்று சொல்லியிருக்கிறீர்கள். அப்படிக் கண்டிக்கா விட்டாலும், அங்கே என்ன நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை அவவால் அவதானிக்கக் கூடியதாக இருக்கும். அதனால், உங்களைப் பற்றித் தேவையற்ற அபிப்பிராயங்கள் ஏற்படுவதைத் தவிர்த்துக் கொள்ளலாம்.

இறுதியாக இந்த அக்கா உங்களுக்கு திரும்பத் திரும்ப வலியுறுத்திச் சொல்ல விரும்புவது...

# என்ன பிரச்சனை வந்தாலும் என் படிப்பில் மட்டும் கவனம் செலுத்துவேன் என்று உறுதி எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்... உங்களது எந்தத் தடுமாற்ற உணர்வும் படிப்பில் தாக்கம் செலுத்தாமல் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். அது ஒன்றே உங்களுக்கு இறுதி வரை கை கொடுக்கும்...

நல்லது நட்பு நெஞ்சங்களே... இந்த சிநேகிதியுடன் ஒரு நீண்ட பயணம் செய்து வந்திருக்கிறீர்கள்.. உங்கள் ஆலோசனைகளையும் எதிர்பார்க்கிறேன்.  

உங்கள் கருத்துக்களையும் கேள்விகளையும் வழக்கம் போலpoongothaichelvan8@gmail.com என்ற மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு எழுதி அனுப்புங்கள்... காத்திருக்கிறேன்...

நட்புடன் உங்கள் சிநேகிதி...

	Tweet

தனிமையில் பெண்ணும் நட்பின் தொல்லைகளும்.... சிநேகிதியுடன் - தொடர் 1

வணக்கம் அன்புத் தோழிகளே....

எனது இந்த புதிய தொடர்  தமிழ்நண்பர்கள் தளத்தில் இணைந்திருக்கும் உங்களுக்குப் பலவிதங்களில் உபயோகமாக இருக்கும் என்ற நம்பிக்கையோடு ஆரம்பிக்கிறேன்... இவை என்னோடு அன்பாகப் பழகிய சில தோழிகள் தங்கள் வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட பிரச்சனைகளை என்னோடு பகிர்ந்து கொண்ட போது அவர்களுக்கு நான் கூறிய ஆலோசனைகளும் வழிகாட்டல்களும்...
நான் மிகப்பெரிய அனுபவம் வாய்ந்தவள் இல்லையெனினும், என் தோழிகள் என்னுடன் மனம்விட்டுப் பேசும் தருணங்களில் அவர்களுக்குப் பயனுள்ளவளாக இருந்திருக்கிறேன்.. இனியும் இருக்க விரும்புகிறேன்... அது மட்டுமன்றி என் வாழ்க்கைக்கும் கூட இந்த தேடல் பயன்படும் என நம்புகிறேன்.

இங்கே பகிரப்படும் கேள்வி பதில்களில் பெயர்களும் இடங்களும் மாற்றம் செய்யப்பட்டே பதிவு செய்யப்படுகின்றன என்பதை அன்புத் தோழிகளுக்கு தெரிவிக்கிறேன்.... எனவே இத்தொடரைப் படிப்பவர்கள், இதனால் தாங்கள் அடையும் பயன்களையும், தங்கள் கருத்துக்களையும் மட்டுமன்றி, என் ஆலோசனையில் உள்ள தவறுகளையும் சுட்டிக் காட்டும்படி அன்போடு கேட்டுக் கொள்கிறேன்...

இன்னும்... தோழிகள், இளவயதுப் பருவத்தினர் தங்களுக்கு ஏற்படும் பிரச்சனைகள் அல்லது சந்தேகங்களை எனக்குத் தெரிவிக்கும்பட்சத்தில் அக்கேள்விகளையும் அவற்றிற்கான பதில்களையும் கூட இப்பகுதியில் வெளியிட நினைத்துள்ளேன்.. எனவே உங்களிடமும் இருந்து கேள்விகளை எதிர்பார்க்கிறேன். இதன் மூலம் தங்களைப் போன்ற பிரச்சனைகளை எதிர்நோக்கும் ஏனைய பெண்களுக்கும் உதவியாக இருக்கும்.... ஆண்கள் கூட தங்கள் மனைவி, பிள்ளைகள், மற்றும் தெரிந்தவர்களின் சார்பில் கேள்விகளைக்  கேட்கலாம்... வாரம்  ஒரு கேள்விக்கான பதிலையே பதிவு செய்ய முயற்சிக்கிறேன்.
தங்கள் கேள்விகளை அனுப்புகிறவர்கள் கீழ்காணும் மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு எழுதி அனுப்புங்கள்...
 

மின்னஞ்சல்: poongothaichelvan8@gmail.com

உங்கள் கருத்துக்களுக்காக காத்திருக்கிறேன்...
தொடர்ந்து இன்றைய கேள்விக்குள் பயணிப்போமா???

சிநேகிதியுடன்....

தோழி, எனக்கு 40 வயதாகிறது, வேலை நிமித்தமாக குடும்பத்தை விட்டு வெளியூரில் தனியாக வசிக்கிறேன். அன்பான கணவர், மக்கள் இருவர்.

இங்கு நான் வேலைக்கு வந்த இடத்தில் ஒருவருடன் நட்பு ஏற்பட்டது.

அது சாதாரண நட்பாகவே இருந்தது. தனியாக இருக்கும் எனக்கு இந்தப் புதிய ஊரில் பல உதவிகள் செய்துள்ளார், ஆனால் அவர் இப்போது என்னை மிகவும் விரும்புகிறார் என்பதை சொன்னார். அவருக்கு மனைவி இல்லை. பல உதவிகளை அவரிடம் இருந்து பெற்ற எனக்கு அவரை எதிர்கொள்ள முடியவில்லை.

மிகவும் தர்மசங்கடத்தில் உள்ளேன்.. இந்த நிலையில் நான் என்ன செய்யலாம்... ஒரு ஆலோசனை சொல்லுங்களேன்...

தனிமையில் சில நிமிடம்.....

பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத தோழிக்கு!

சிநேகிதியின் அன்பான வணக்கம்..

தங்கள் பிரச்சனை அறிந்து கொண்டேன்.

வெளியூரில் தனியாக வேலை நிமித்தம் வாழும் பெண்களுக்கு இத்தகைய பிரச்சனைகள் வருவது. இயல்பு.

உங்கள் சங்கடத்துக்கு நான் தரும் சில ஆலோசனைகள் உதவியாக இருக்கும் என நம்புகிறேன்.

உங்களுக்கு உதவி செய்த அந்த நண்பருடன் எவ்வளவு காலம் உங்களுக்கு நட்பு இருந்துள்ளது என்பதைப் பொறுத்து நீங்கள் செயற்பட வேண்டிய அவசியம் இங்கே இருக்கிறது.

1. அந்த நண்பர் உங்களுக்கு குறுகியகாலமாகத்தான் நண்பரா? அப்படியானால் உடனடியாக அவரிடம் இருந்து விலகி விடுங்கள். அவர் உங்களுக்கு உதவி செய்ததன் பிரதான நோக்கமும் இதுவாகவே இருக்கும்.
2.  
3. அந்த நண்பர் நீண்டகாலம் நண்பராக இருந்து பல உதவிகளைச் செய்து வந்த பின் அவருக்கு அப்படி ஒரு மன நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது என்றால், அதுவும் மனித இயல்பே. இங்கே எம்முடைய நெறிப்படுத்தலும் மன உறுதியும் அவசியமாக உள்ளது.

சகோதரி, உங்கள் நண்பருக்கு  மனைவி இல்லை என்பதைப் பற்றி துளியேனும் நீங்கள் சங்கடப்பட வேண்டிய அவசியம் இல்லை. அவர் மீது எழும் பச்சாத்தாபம் உங்களைத் தவறான முடிவுக்கு கொன்டு செல்லும். அதை விடுத்து எத்தனையோ வாழ்விழந்த பெண்களும் முதிர்கன்னிகளும் காத்திருக்கிறார்கள் என்பதை அவருக்குத் தெளிவு படுத்துங்கள். அவர் அன்பு செய்வது இன்னொருவனின் மனைவியை என்பதை, அதாவது நீங்கள் மாற்றானின் மனைவி என்பதை அவருக்கு தெளிவாகவும் உறுதியோடும் கூறுங்கள்.  ஒருவர் செய்யும் உதவிகளுக்கு பிரதியுபகாரமாக எந்த உதவியையும் செய்யலாம். ஆனால் வாழ்க்கையைக் கொடுக்க முடியாது. அப்படி அந்த நண்பர் எதிர்பார்த்தால், அவர் உங்களுக்கு செய்த உதவிகளுக்கு அர்த்தமே மாறிவிடும். அவரிடம் “நமக்கிடையே இருந்தது வெறும் நட்பு மட்டுமே” என்று வலியுறுத்துங்கள். உங்கள் குடும்பத்தை, முக்கியமாக உங்கள் கணவனை நீங்கள் எவ்வளவு தூரம் அன்பு செய்கிறீர்கள் என்பதையும், கணவருக்கும் குழந்தைகளுக்கும் நீங்கள் துரோகம் செய்ய முடியாது, அவர்களை மறந்து வாழ முடியாது என்பதையும் தெளிவாக அவருக்கு வெளிப்படுத்துங்கள்,

சில வேளைகளில் இது தற்கொலை செய்துவிடப் போவதான மிரட்டலுக்கும் மாற வாய்ப்பு உண்டு. ஒருவேளை அப்படியொரு சந்தர்ப்பம் ஏற்படுமாயின், அந்த நேரம் நீங்கள் பிடித்து வைத்திருக்க வேண்டியது உங்கள் மன உறுதியைத் தான். பெண்களின் இளகிய மனதைப் பயன்படுத்தப் பிரயோகிக்கும் ஆயுதம் இது. அந்த நண்பரை தனிமையில் சந்திப்பதை நிறுத்திவிடுங்கள். முடிந்தவரையிலும் நண்பிகளோடு அல்லது யாராவது நம்பிக்கைக்குரிய பெண்களோடு சேர்ந்திருக்க ஆரம்பியுங்கள்.

இன்னும், உங்கள் மனதில் தடுமாற்றம் ஏற்படாமல் இருக்க, உங்கள் கணவன் பிள்ளைகளோடு அடிக்கடி தொலைபேசியில் தொடர்பு கொள்ளுங்கள். உங்கள் கணவனுடனான இனிமையான வாழ்க்கையின் நினைவுகளை மீட்டும் வகையில், திருமணப் புகைப்படங்களோ அல்லது கணவன் பிள்ளைகளோடு நின்று எடுத்த நிழற்படங்களைப் பார்த்துக் கொள்ளலாம். மனதுக்கு இதமளிக்கும் நல்ல நூல்களை வாசிக்கவோ. அல்லது, மனதுக்கு இதம் தரும் மெல்லிசைப் பாடல்களை இரசிக்கவோ ஆரம்பியுங்கள், உங்கள் கணவன், பிள்ளைகளுடனான எதிர்கால வாழ்க்கை பற்றித் திட்டமிடுங்கள்.

மொத்தத்தில், நீங்கள் உங்களைப் பலப்படுத்திக் கொண்டு அந்த நண்பரிடம் முழு மன உறுதியோடு அவரின் விருப்பத்தை நிராகரித்து விடுங்கள்.

எப்படியும் வாழலாம் என்று வாழாமல், இப்படித்தான் வாழ வேண்டும் என்ற எண்ணதை உறுதியாக உங்களுக்குள் பதித்துக் கொள்ளுங்கள். அது உங்களை நெறிப்படுத்தும்... 

நண்பிகளே, நண்பர்களே.... இந்த வாரம் தனிமையில் சில நிமிடங்கள் இனிதே என்னோடு பயணித்தீர்களா.. உங்கள் கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொள்ள மறக்காதீர்கள்.. காத்திருக்கிறேன்..

அன்புடன் சிநேகிதி

	Tweet

டண்டணக்கா...டண்டணக்கா... கொண்டாட்டம்.....

          

ஸ்ஸப்ப்ப்பா..... ஒரு வழியா வந்திட்டேனுங்க... எவ்வளவு தூரம் வர வேண்டியிருக்கு ஒரு கொண்டாட்டத்துக்கு..ம்ம்... நான் ரொம்ப ஸ்லோதான்......

அட.... வாங்க.. வாங்க.... என் நட்பு நெஞ்சங்களே... அடுத்த பதிவில் என் வலைப்பூவில் ஒரு கொண்டாட்டம் என்று சொல்லியிருந்தேனே... அது வந்துட்டுது.... வாங்க.. சந்தனம் வைச்சுக்கோங்க... பன்னீர் தெளிச்சுக்கோங்க....

                                       

ஆங்..நீங்க திட்டுறது கேட்குது... சரி விசயத்தை சொல்லிடுறேன்...

இன்றைக்கு நான் இடும் பதிவு எனது நூறாஆஆஆஆஆவது பதிவு..... 2008ம் ஆண்டின் இறுதிப் பகுதியில ஆரம்பிச்ச பயணம்.. ஒரு மாதிரி தட்டுத் தடுமாறி ஐந்து வருசத்துக்குப் பிறகு தான் நூறை எட்டிப் பிடிச்சிருக்கிறேன்... ஆமா... பெரீய சாதனைல்ல...ஹ்ம்ம்... ஆகவே இண்டைக்கு விசேசமான இந்தப் பதிவில நான் பேசப் போறதில்ல...... என் வலைப்பூவின் உறவுகள் பேசப் போறாங்க.. அதாங்க..... இவ்வளவு தூரம் கஸ்ரப்பட்டு வந்திருக்கிறேன்ல... அதுக்கு அவங்க எல்லாம் என்ன சொல்றாங்கன்னு பார்க்கலாம்.. 

இப்பொழுது என் தந்தை உயிரோடு இருந்திருந்தால், அவர் தான் என்னை முதன்முதல் ஆசீர்வதிப்பவர்..... அவர் இல்லாதது என் துரதிர்ஸ்டம்..... அவர் உயிரோடு இல்லாவிட்டாலும் அவர் சார்பில், என் குடும்பத்தின் சார்பில்.... என் தந்தையின் கடைசி முத்து... என் தங்கை என்னை எப்படி வாழ்த்தியிருக்கிறாங்கன்னு பார்க்கலாமா...~

பசுந்தமிழைக் குழைத்து

பவளக் கவி வடித்து

பேசும் இதயங்கள் நெகிழ்ந்து

குவலயமே குளிர்ந்து

வீசு புயலென சதிராடுதே,..

தொப்புள் கொடியில் பூத்த

முல்லைகளில் எந்தனுக்கு

முன்னதாய் பிறந்தவளே

தப்பில்லாக் கவி புனையும்

நல்லதோர் வீணையென

ஒப்பில்லா புகழ் ஓங்க

நல்கினேன் வாழ்த்துக்கள்....

எப்பவும் அன்புள்ள தங்கையிவள்....

இளையவளாய் இருந்தாலும்

இதமான ஆசிதந்தாய்
என்றும் என் நன்றிகள் தங்கையே..
இணைந்தே தமிழ் செய்வோம்..

 

அடுத்து என் வலையுலகம் எனக்குப் பல உறவுகளைப் பிறப்பித்து தந்திருக்கிறது.. எல்லோருமே என் பதிவுகளைப் படித்து பாராட்டியும் நெறிப்படுத்தியும், உண்மையான தங்கள் விமர்சனங்களை தந்தும், எனக்கு ‘ஓட்டு’ப் போட்டும் என்னை உற்சாகமூட்டுபவர்கள். எல்லோருடைய தொடர்பும் எனக்கு பெற முடியாமையாலும், பதிவை அதிகம் நீட்டி விடாமலும் இருக்க, சிலரிடமிருந்து மட்டும் அவர்களது ஆசீர்வாதங்களைப் பெற்றுக் கொண்டேன். 

அந்த வகையில்... முதலில்,

வலைப்பூவில் எனக்கு ஒரு அன்னையாக தன் வார்த்தைகளால் என்னைத் தன் மார்போடு அணைத்துக் கொண்ட அம்மா இளமதி இளையநிலா வலைப்பூவின் உரிமையாளர் என்ன சொல்லியிருக்கிறாங்கன்னு பாருங்க...

அன்புமகள் பூங்கோதை! வலையுலகில் நூறு பதிவுகளைப் பதிந்து உனக்கென ஒரு இடத்தினை பெற்றிருக்கும் உன் திறமை மேலும் மேலும் சிறந்து பலநூறு பதிவுகளை நீ பெற்றிட வாழ்த்துகிறேன்...

பதிவு நூறு படைத்திட்டாய் தமிழணங்கே
பொதிந்திட்ட பதிவுகள் இங்கு பெருமைதருதே
விரிந்திந்திட்ட வலையுலகில் உன் பெருமை மேலும்
விண்ணோக்கி வீறுகொண்டு உயரட்டுமே...

மண்வாழும் மனைவாழும் தமிழும்வாழும் நம்
பண் வாழும் பழமைவாழும் பகையதுவீழும் - உன்
சொல் வாழும் சுயம்வாழும் எந்நாளும்
நல்வாழ்வு நனிவாழ வாழுமெம் நட்புக்களுமே

அடுத்து எனக்கு சில அண்ணன்கள் இந்த வலையுலகில்...

எல்லாரையும் தொடர்பு கொள்ள முடியல.. அதனால் மூன்று அண்ணன்களிடம் பெற்றுக் கொண்ட ஆசிகள்.. அவர்களே வயதில் மூத்தவர்களாகவும் இருக்கிறதால அவர்கள் ஆசிகளை பெற்றுக் கொண்டு தொடரலாம் வாங்க... .

முதலில், அருமை அண்ணா பதிவர் பால கணேஷ் 'மின்னல் வரிகள்' மற்றும்  'மேய்ச்சல் மைதானம்' வலைப்பூக்களின் உரிமையாளர் என்ன சொல்லியிருக்கிறார் என்று சேர்ந்தே படிக்கலாம் வாங்க....

தமிழ்ப் பத்திரிகைகளில் இப்‌போது எழுதிக் கொண்டிருக்கும் சிலரது படைப்புகளை விட ஆகச்சிறந்த படைப்புகளை நான் வலையுலகில் கண்டு பலமுறை வியந்ததுண்டு. என் அன்புக்குரிய தங்கை பூங்கோதை செல்வனும் அவர்களில் ஒருவர்- முக்கியமானவர். தமிழ்மணத்தில் உலாவிக் கொண்டிருந்தபோது ஒருமுறை இந்தப் பெயரையும், அதற்கான ப்ரொபைல் படத்தையும் கண்டு படிப்பதற்கு ஈர்க்கப்பட்டேன். (சரித்திர விரும்பியான எனக்குப் பிடிக்காமல் போனால்தான் வியப்பு!)

புதிய தளங்களில் நுழைந்து படிக்கும் போது, அந்தப் பதிவுக்கு மட்டும் கருத்திடாமல், முன்பு அவர்கள் எழுதிய ஒன்றிரண்டு பதிவுகளையும் படித்துக் கருத்திடுவது என் வழக்கம். அப்போதுதான் எழுதுபவரை ஓரளவு மதிப்பிட இயலும்! அப்படித்தான் பூங்கோதைக்கும் கருத்திட்டு வந்தேன். அதைக் கண்டு என் தளத்துக்கு வருகைதந்த முதல் முறையிலேயே வாய்நிறைய, மனம் நிறைய ‘அண்ணா’ என்று அழைத்து மகிழ்வு தந்தார். அரக்கர்களால் துன்பங்களை அனுபவித்த எம் உறவுகளுக்காக மனம் வலிக்க கண்ணீர் சிந்தியவன் நான். அந்தத் துன்பங்களி்ன் மத்தியில் வாழ்பவர்களாயினும் சரி, புலம்பெயர்ந்து வாழ்பவர்களாயினும் சரி... அவர்களின் படைப்புகளினூடாக அந்த சத்திய உணர்வுகளும், வேதனையும் வலியும் இருக்கும். அது பூங்கோதையிடமும் இருக்கிறது!

தங்கையின் கவிதைகளும், சீரிய சிந்தனைகளும் என்னை மிகவும் ரசிக்க வைக்கின்றன. இவை யாவற்றுக்கும் மேலாக... இந்தத் தளத்தில் பூங்கோதையின் மனசும் இருக்கிறது என்பதை என்னால் உணர முடிகிறது. அனைவரையும் மதிக்கும், நேசிக்கும் மனம்! அதுதான் அவர்தம் எழுத்தைச் சிறக்க வைக்கிறது என்பது என் கணிப்பு. இன்று 100 பதிவுகள் என்ற மைல்கல்லைத் தொட்டிருக்கும் பூங்கோதை, இன்னும் பல ஆயிரம் மைல்கற்களைத் தாண்டியும் வெற்றியுடனும் மகிழ்வுடனும் தொடர வேண்டுமென்பதே என் வேண்டுகோள், ஆசை எல்லாமே! -இது நிச்சயம் பேராசை அல்ல! என்றும் உடன்வந்து வழிநடத்த, உற்சாகம் தர நாங்களனைவரும் உண்டு...! அசத்தும்மா கோதை! என் மனம் நிறைய நல்வாழ்த்‌துக்கள்!

இது அருமை அண்ணா விச்சு 'அலையல்ல சுனாமி' வலைப்பூவின் சொந்தக்காரன் என்ன சொல்லியிருக்கார் என்று பார்ப்போமா?..

உன் கவிதைகள்
உலகத்தின் மற்றொரு
ஆச்சரியம்
ஆக்கம் உண்டு
அழிவில்லை
கல்வித்தெய்வம்
உனக்கு மட்டுமே
வாரி வழங்கிய
அற்புத எழுத்துக்களின்
கோர்வை உனது பதிவுகள்
எல்லோரது மனதிலும்
நனைந்து மலர்ந்த
பூக்கள்
உனது படைப்புகள்
வேசமில்லாத உனது
எழுத்துக்களுக்கு
முகமூடியற்ற என் இதயம்
சொல்லும் ”நூறாயிரம்”
வாழ்த்துக்கள்..!



அடுத்து,  அருமை அண்ணா பாவலன் மகேந்திரன் 'வசந்த மண்டபம்' வலைப்பூவின் உரிமையாளர் தந்த வாழ்த்துக்கள் இரசிப்போம்..


பூஞ்சோலை வார்த்தெடுத்த
பூபாளமே இசைத்து வா!!
பொதிகை தவழ் தென்றல் தவமே
மூங்கிலினுள் குடியேறி
காம்போதி இசைத்து வா!!
கோமகள் கோதையாம்
கோப்பெருந்தேவியாம்
உறைவிட்டு உருவிய வாளாய்
வீசுமொழி பேசிடும் கவிப் பேரரசியாம்!
எம் தங்கையை போற்றி வா!
நாமகளே! பாமகளே!
நூறென்ன இருநூறென்ன
ஆயிரமாயிரம் கருவீன்றிடு!
காவியம் போற்றட்டும் - உனது
கவியின் பேராண்மையை!!

அடுத்து வலையுலகில் நான் கொண்ட சகோதரிகள் நண்பிகள் ஏராளம். எனினும் வாழ்த்தைப் பெற்றுக் கொண்டேன் சிலரிடமே.. அவர்களுள்... முதலில் சதா அக்கா என நான் அன்போடு அழைக்கும் சதாலட்சுமி பாஸ்கர்,  இந்தத் தங்கைக்கு என்ன சொல்லியிருக்கிறாங்க என்று பார்க்கலாமா?...

பூங்கோதை போன்ற இளம் எழுத்தாளர்கள் இணையம் தந்த வரப் பிரசாதம் எமக்கு. அவர் தனது 100 ஆவது பதிப்பில் காலூன்றி உள்ளார். இவர் வாசகர்களுக்கு படிக்கும் போது மேலும் ஆவலைத்தூண்டும் பல கதைகளையும், கட்டுரைகளையும், கவிதைகளையும் தந்துள்ளார். அவை மேலும் படிக்க சுவையாகவும், இனிமையாகவும், ஆக்கபூர்வமாகவும், அறிவூட்டுபவையாகவும், எமது தாயக உணர்வுடன், பரிவும் பற்றும் நிறைந்து உணர்வுகளைச் சுண்டி இழுக்கும் வல்லமையோடு, ஏனைய புலம்பெயர் தேசத்தினருக்கும் புரியும் படி எழுதும் திறன் எம்மை மெய் சிலிக்க வைக்கிறது. அவை பாராட்டுதற்குரியதே.

எந்த ஒரு சிறிய வழுவையும் சுட்டிக் காட்டினால் பெருந்தன்மையோடு ஏற்கும் மனப்பக்குவம் எந்தவொரு எழுத்தாளனுக்கும் வராது. அந்தப் பக்குவம் உடைய ஒரே தகுதி பூங்கோதைக்கே உண்டு. எனக்கும் இவ்வளவு திறமையான படைப்பாளிக்கு விமர்சனம் எழுதத் தகுதி இருக்குமோ தெரியாது. அவர் பேசும் விதம் நாம் சுட்டிக் குறிப்பிட்டது சரியோ என்று சிந்திக்க வைக்கும். எமது அறிவுத்திறனை வளர்க்கும் இவர் போன்ற படைப்பாளிகள் நாட்டில் கண்களே. மென்மேலும் பல்லாயிரம் படைப்புகளோடு நீடூழி நெடுகாலம் வாழ அவரது நூறாவது பதிவில் வேண்டுவோம்!

அடுத்து.. என் அருமை நண்பி, பதிவர், கவிதாயினி குழந்தை நிலா ஹேமா 'வானம் வெளித்த பின்னும்'  வலைப்பூவின் உரிமையாளர். இங்கு கருத்து சொல்லியிருக்கிற எல்லோரிலும் முதன் முதல் எனக்கு வலைப்பூவில் அறிமுகமாகிய தோழி இவர் தான். ஆனா அதை அவங்க மறந்துட்டாங்கன்னு நினைக்கிறேன்... அப்புறம் தாயகத்தில் இருந்து நான் எழுதிய கவிதை ஒன்றிற்கு யாரோ ஒரு நண்பர் பெயரை மறந்துட்டேன்... என்னை ‘இன்னுமொரு ஹேமா’ என கருத்து சொல்லியிருந்தார்.. அதனால் அன்றிலிருந்தே இவங்க பெயர் என் மனசில ஆழமா பதிஞ்சிருச்சு.. ஆனால் அவவின் கவிதைகளின் தரத்தை என்னால் இன்னமும் நெருங்க முடியல... சரி அவங்க எனக்கு என்ன சொல்லியிருக்காங்கன்னு பார்ப்போம் வாங்க...

நல்ல பக்கமும் தீய பக்கமும் நிச்சயமாக ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் உண்டு.

அவற்றில் எந்த பக்கம் மிகுதியோ அதை வைத்துத்தான் அவன் நமது 'நல்ல சமூகத்தில்' நல்லவன் அல்லது தீயவன் என்கிறோம்.....!

புதிதாக அண்மையில் முகப்புத்தகத்தில் அறிமுகமாகியவர்தான் பூங்கோதை. பாசாங்கு இல்லாமல் நாகரிகமாக எழுதுகிறார். கவிதைகளின் கருக்களில் ஆழம் தெரிகிறது. தலைசுற்ற வைக்காத எளிய தமிழ். சக மனிதர்களின் மீதும், நாட்டின் மீதும் அக்கறை கொண்டவர். கோதை நல்ல ஆரோக்கியத்துடனும், மகிழ்ச்சியாகவும் நீண்ட ஆயுளுடனும் வாழ எங்கும் நிறைந்த இறையை வேண்டுகிறேன். கோதை என் நண்பி என்பதில் பெருமை கொள்கிறேன்.

நம் உரிமைகளுக்கு நாம்தான் போராட வேண்டும். நம் ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் ஒரு வீரன் இருக்கிறான். அவனை நாம் தான் இவ்வுலகுக்கு அறிமுகப்படுத்த வேண்டும்.

உலக மக்கள் சுதந்திர சுவாசத்தை நுகர செயல்படுவோம். ஒருங்கிணைந்து செயல்படுவோம்!!!

அன்போடும் நட்போடும் ஹேமா !

அடுத்து என் அன்புத் தோழி....  நாங்கள் அன்பாக பூஸார் என்று அழைக்கும் என் பக்கம் வலைப்பூவின் ஏகபோக உரிமையாளர் அதிரா மியாவ்..

நான் முகநூலில் சந்தித்த உறவு இவள்... கடந்த சில மாதங்களாக எப்பொழுதெல்லாம் நான் மகிழ்ச்சியின் உச்சக்கட்டத்தில் இருந்தேனோ அங்கெல்லாம் இவ இருந்திருக்கிறா .. அதிராவின் அன்பும், நகைச்சுவையான பேச்சும்  என்னை அதிகம் ஈர்க்கிறது... என் நண்பிகள் மத்தியில் ஒரு தனியிடத்தைப் பெற்றுக் கொண்ட அன்புத் தோழி என்ன சொல்லியிருக்கிறா என்று பார்க்கலாம்...

100 ஆவது பதிவைத் தொடப்போகும் பூங்கோதைக்கு முதலில் என் இனிய வாழ்த்துக்கள்.
2008 இல் ஆரம்பித்த வலையுலக விஜயம்.. பல பல பல்சுவை அம்சங்களைச் சுமந்து 2013 இல் 100 வது பதிவில் அடியெடுத்து வைக்கப்போகிறது.. இன்னும் பல பல சுவையம்சங்களோடு பல நூறுகளைக் காண வாழ்த்துகிறேன் ...

அடுத்ததாக  பல சந்தர்ப்பங்களில் எனக்கு நல்ல வழிகாட்டியாக, ஆலோசகராகத் திகழ்ந்த அருமை நண்பன் வினோத்

என்ன சொல்லியிருக்கிறார் என்று பார்க்கலாம்... வாங்க...

நூறாவது பதிவை எழுதி மகிழும் தங்களை வாழ்த்துவதில் நானும் மகிழ்கிறேன். உங்கள் எழுத்தில் தேர்ந்த எழுத்தாளரின் நடையை காண்கிறேன். எழுத்துகள் மேன் மேலும் வளர்ந்து புகழ் பெற வாழ்த்துகிறேன்.

நட்புடன் வினோத்

என்னோடு சேர்ந்து மகிழும்

எனதருமை நண்பா
நன்றி உன் வாழ்த்துக்களுக்காய்..

அடுத்து.. என் வலையுலகில் அண்ணா அக்கா போன்ற சகோதர உறவுகள் மட்டுமன்றி பல அன்புத் தம்பிகளும் இருக்கிறார்கள். அவர்களில் இருவரிடம் மட்டுமே வாழ்த்துக்களைப் பெற்றுக் கொண்டேன்..  தம்பிங்க என்கிறதால வயசு அடிப்படையில கடைசியில வந்துட்டாங்க... ஆனால் பதிவுலகத்தின் சிங்கங்கள் என் தம்பிகள் என்பதைப் பெருமையோடு சொல்லிக் கொள்கிறேன்...

முதலில் அருமைத் தம்பி நெற்கொழுதாசன் ‘இன்னும் இருக்கிறேன்’ வலைப்பூவின் உரிமையாளன் என்ன சொல்லியிருக்கிறார் என்று பார்க்கலாம்.....

வாழ்த்துரைக்கும் தகைமை
வாய்த்தவனில்லை யாதாலால்
வாசகனாயொரு மொழிபகிர்கிறேன்.
மொட்டவிழ்ந்து மஞ்சரியாய்
திகழ்ந்திடும் பூங்கோதை படைப்புக்கள்
நூறாகிடும் இன்நாளில்
அவருக்கும் அவர்தம் தமிழுக்கும்
உளம் நெகிழ்ந்த
அன்புப்பகிர்வுகள்.....

நெற்கொழுதாசன்...

அடுத்து... பல விதங்களிலும் என்னுள்ளத்தில் முன்னணியில் உயர்ந்து நிற்கும் என் அன்புத் தம்பி, பிரபல பதிவர் மதியோடையின் உரிமையாளன் மதி சுதா.. இந்த அக்காவுக்கு என்ன சொல்லியிருக்கிறார் என்று பார்க்கலாம் வாங்க...

ஒவ்வொரு பதிவர்களுக்கிடையிலும் ஒவ்வொரு விதமான தொடர்பிருக்கும் ஆனால் எனக்கும் பூங்கோதை அக்காவுக்கும் (புனைபெயர்) உள்ள உறவு சற்று வித்தியாசமானதே. அத்துடன் இருவருக்கிடையிலுமான சந்திப்புக்களும் சராசரி பதிவர்களின் சந்திப்பாக இருக்கவில்லை.

எனக்கு ஏதாவது பிரச்சனை என்று வந்தால் என்னுடைய அக்கா தான் ஆறுதல் சொல்லுவார். ஆனால் தந்தையாரின் பிரிவால் அவரும் உடைந்திருந்த போது எனக்கு இந்த அக்கா தான் அந்த இடத்தை நிரப்பினார். 

பலரிடம் எழுத்துக்கும் நடத்தைக்கும் வித்தியாசமிருக்கும். ஆனால் நெருங்கிப் பழகியவன் என்ற ரீதியில் இந்த அக்கா அதற்கு விதிவிலக்கானவர். அதற்கு ஈழ எழுத்துலகில் முத்திரையிட்டுச் சென்ற நாவண்ணன் ஐயாவின் புதல்வியான எச்சமும் இவருக்கு காரணமாகியதோ தெரியவில்லை.

அவர் இடத்தை ஈடுகட்டும் இவர் எழுத்துக்கள் வெற்றியடைய தம்பியாக என் ஆசியும் வேண்டுதலும் என்றும் இருக்கும்.

நன்றிச் செதுக்கலுடன்
ம.தி.சுதா

என் 100வது பதிவுக் கொண்டாட்டத்தில் கலந்து கொண்டு சிறப்பித்த ஒவ்வொருவருக்கும் என் மனமார்ந்த நன்றிகள்... 

இனிவரும் நாட்களில் ஆக்கபூர்வமான படைப்புகளைக் கொடுக்க வேண்டுமென்ற ஆவல் எழுந்துள்ளது. அதற்கு நீங்கள் அனைவரும் தோள்கொடுப்பீர்கள் என்ற நம்பிக்கையோடு விடைபெறுகிறேன்...  தொடர்ந்தும் உங்கள் கருத்துக்களையும் ஊக்குவிப்புக்களையும் எதிர்பார்க்கிறேன்...

நட்புடன் பூங்கோதை

	Tweet

எழுத்துலகில் என் எண்ணச்சாரல்கள்..-2

தமிழ்மண ஓட்டுப் பதிவுக்கு இங்கே சொடுக்குங்கள்

வணக்கம் என் இனிய நட்பு நெஞ்சங்களே..

வாங்க... இன்றும் என் எண்ணச்சாரலில் நனைந்து பயணிப்போம். இன்றோடு இந்தப் பயணத்தை சத்தியமா முடிவுக்கு கொண்டு வந்துவிடுவேன். அதனால, கொஞ்சூண்டு பொறுமையையும் கையில எடுத்துக் கொண்டு பயணத்தை ஆரம்பிங்க...

ம்ம்.. எங்கே விட்டேன்... ஆங்...... எழுத்துலகில் நான் தவழ ஆரம்பித்தது மட்டும் தான்... இதன் பின்னர் நான் தொண்டு நிறுவனங்களில் முழுநேரமாகப் பணியாற்றியமையாலும், திருமணமாகி மன்னாரில் குடியேறியமையாலும் என் முயற்சிகள் மீண்டும் தொய்வடையத் தொடங்கின. ஏன்..... சோம்பேறித்தனமும் காரணம்னு சொல்லவேண்டியது தானே...

இதன் பின் என் பணிமாற்றல் காரணமாக மீண்டும் வன்னி மண்ணில், கிளிநொச்சியில் வாழ ஆரம்பித்திருந்தேன். ஆனால் என் வேலை காரணமாக, இந்தத்தடவை நான் முன்னர் போல் எழுத்துத் துறையில் அதிகம் ஈடுபட முடியவில்லை.

ஆனால் இந்தக் காலகட்டத்தின் இறுதிப்பகுதியில் 2008ல் , செஞ்சோலை வளாகத்தில் விமானக்குண்டுவீச்சுக்கு இரையான மாணவிகளின் நினைவாக ‘குருதிச்சுவடிகள்’ என்ற ஒரு சிறிய கவிதை நூலை அவர்களது இரண்டாம் ஆண்டு நினைவு நிகழ்வில் வெளியிட்டேன். என் எழுத்துலகில் நூல் வடிவிலான முதல் பிரசவிப்பு அது. ஆனாலும் இடப்பெயர்வின் ஆரம்பக் காலம் என்பதால், கருவிலிருந்து புறப்பட்டு பூமியைப் பார்த்த மாத்திரத்திலேயே மூச்சடங்கிப் போன குழந்தையாகிப் போனது அந்த நூல். இடப்பெயர்வின் காரணமாக அதன் ஒரு பிரதியைக் கூட என்னால் காப்பாற்ற முடியாமல் போனது.....

இதே இறுதிக் கட்டத்தில் தான், என் அலுவலகத்தில் என்னோடு பணிபுரிந்த என் நண்பி ஒரு நாள்....

“இஞ்ச, உமக்கு கவிதைகள் வாசிக்க விருப்பம் எல்லோ. நான் ஒரு வெப்சைட் காட்டுறன், பாரும்...” என்று எனக்கு ஒரு வலைப்பூவை அறிமுகப்படுத்தினாள்.  அது சாத்வீகன் என்ற ஒரு பதிவருடைய வலைப்பூ. மிகவும் அழகாக, மனதைக் கவரும் விதமாக வடிவமைக்கப் பட்டிருந்தது. கவிதைகளும் கூட மனதைத் தொடுவனவாக அமைந்திருந்தன. மவுஸை கவிதைக்கு அருகில் நகர்த்தும்போது அதற்கேற்ற திரைப்படப்பாடல் ஒலிக்குமாறு அது வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தது. அதைப் பார்த்த போது, நானும் ஒரு வலைப்பதிவராவேன் எனத் துளியளவும் நினைக்கவில்லை. அந்தளவுக்கு தொழில்நுட்பம்.... நமக்கு இந்தத் தொழில்நுட்பமெல்லாம் ஜீரோங்க.... இப்பொழுதும் கூட பல வேளைகளில் எனக்கு தொழில்நுட்பம் தான் பெரும் சவாலாக  அமைந்து விடுகிறது. (சாத்வீகனின் வலைப்பூவை இடப்பெயர்வுக் காலத்தின் பின் எத்தனையோ தடவைகள் தேடினேன்.. அது இணையத்தில் இருப்பதாகவே தெரியவில்லை. எனினும், என் வலைப்பூ உருவாக ஏதோ ஒருவிதத்தில் காரணமாக இருந்த அந்த வலைப்பதிவருக்கு என் மானசீகமான நன்றிகள்.)

இப்படி சில தடவைகள் அந்த வலைப்பூவைத் திறந்து அதிலுள்ள கவிதைகளை மட்டும் சுவைத்து வந்த நான் ஒரு நாள் அதன் முகவரியை மறந்துவிட்டதால், கூகிளில் Blog/Blogger என்று தேடப்போக Create your own blogger என்று ஒரு தலைப்பு வந்தது. அதைப் பார்த்ததும் சும்மா முயன்று பார்ப்போமே என நினைத்து அதற்குள் நுழைந்து எப்படியோ எனக்கு ஒரு வலைப்பூவை தயாரித்து விட்டேன். பொதுவா கணனியில் எதைப் பார்த்தாலும் நோண்ட ஆரம்பிக்கிறது.. இதனால் மாட்டிக் கொண்ட சந்தர்ப்பங்கள் நிறைய்ய்ய்ய...  இது தற்செயலாக நடந்தது தான். ஆனால் தமிழ் யுனிக்கோட் எழுத்து முறை எனக்கு நீண்டகாலமாகத் தெரியாது. அதனால் அதில் பாமினி எழுத்துருவில் தட்டச்சு செய்து ஒரு கவிதையைப் பதிவிட்டேன். எல்லாம் வெறும் பெட்டி பெட்டியாகத் தெரிந்தது. என்ன செய்யலாம் என்று இல்லாத மூளையைக் கசக்க ஆரம்பித்தேன். அப்பொழுது தான் என் அலுவலகத்தில் எங்கள் ஆலோசகராகப் பணிபுரிந்த பிலிப்பைன்ஸ் நாட்டைச் சேர்ந்த ஒருவர் தனக்குத் தெரிந்த முறையில் உதவ முன்வந்தார். அவருக்கும் அதிகம் தெரியாவிட்டாலும் என்னைவிடத் பல விடயம் தெரிந்திருந்தார்.

அவர் செய்தது என்னவென்றால் HTML ல் போய் எங்கெல்லாம் எழுத்துருவுக்கான இடம் வருகிறதோ அங்கெல்லாம் பாமினி என்று மாற்றி விட்டார். இப்பொழுது எனது கணனியில் நான் பதிவிட்டவை தமிழ் எழுத்தில் தெரிந்தது. இதன் பின் இடப்பெயர்வு.. அதிகம் பதிவு எழுதவில்லை. இடப்பெயர்வுக்குப் பின்னர் பல கவிதைகளை எழுதி அதே பாமினி எழுத்துருவிலேயே எனது பதிவுகளைப் போட்டேன். ஆனால் நீண்ட நாட்களின் பின் தான் ஒரு உண்மையைத் தெரிந்து கொண்டேன். எனது பதிவுகள் யாருடைய கணணியில் எல்லாம் பாமினி எழுத்துரு இருக்கிறதோ, அவர்களுக்கு மட்டுமே தமிழில் தெரியும். மற்றவர்களுக்கு வெறும் பெட்டி தான்......ஹீ...ஹீ.... J நான் என்ன தான் செய்ய முடியும்.. அப்படியே விட்டு விட்டேன்.

ஏனென்றால் நான் இந்த வலைப்பூவை ஒரு சேமிப்பிடமாக மட்டுமே கருதி வந்தேன். என் பழைய படைப்புகளைப் பார்த்தீர்களானால், பல கவிதைகளுக்கு பின்னூட்டங்களே இருக்காது. அந்தக் கவிதைகளை யாரும் வாசித்திருக்கக்கூட மாட்டார்கள். எனக்கு எப்போது என் உணர்வுகள் தூண்டப்பட்டுக் கவிதை பிறக்கிறதோ அப்போது அதை இங்கே பதிந்து வைப்பேன். அவ்வளவு தான். யாராவது படிப்பார்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பு என்னிடம் அதிகமாக இருக்கவில்லை.

இப்படியாக என் உணர்வுகளை மட்டுமே சேமித்து வந்த வலைப்பூவில், ஒரு சிறந்த பதிவரான தம்பி யாதவனின் (கவியழகன்) ‘பிளாக்கர் தொடங்கிய கதை’ மூலமாகவும் அவருடைய 100வது பதிவினூடாகவும் சில பதிவர்களின் காலடி பட ஆரம்பித்தது. அதில நம்ம பக்கம் கொஞ்சம் காற்று அடிச்சுவிட்டிருக்கிறார்.... அதே வேளை தம்பி யாதவன் இன்ட்லியில் இணைக்கும் முறையையும் எனக்கு அறிமுகப்படுத்தினார். தம்பி யாதவனுக்கு இந்த வேளையில் என் நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். ஆனால் நான் தொடர்ச்சியாக பதிவிடுவதில்லை என்பதால் அதுவும் நாளடைவில் நின்று போனது.

என் புலப்பெயர்வின் பின், 2011ன் நடுப்பகுதியில் தான் எனக்கு யுனிக்கோட் எழுத்து முறையை ஒருவர் நல்ல மனதோடு அறிமுகப்படுத்தி வைத்தார். என் பதிவுலகில் ஒரு படி முன்னேற்றம் இது தான்.. அவர் வேறு யாருமில்லை. என் அன்புத்தம்பி பிரபல பதிவர் மதியோடை- மதிசுதா தான். அன்று அவர் சொல்லித்தராவிட்டால், ஒருவேளை இன்று வரையும் யுனிக்கோட் முறை தெரியாமலே இருந்திருக்குமோ என நான் நினைப்பதுண்டு. ஹ்ம்ம் இதனால நீண்ட நாட்களாக பாமினி எழுத்துரு தட்டச்சு முறை பழக்கத்தில் இல்லாமல் போனதால் அதை அறவே மறந்து போனேன் என்பது வேறு கதை...  இவர் தன்னுடைய வலைப்பூவிலும் என்னை அறிமுகப்படுத்தியிருந்தார். தம்பி சுதாவுக்கு இந்த வேளையில் என் அன்பான நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

இதே வேளை, கடந்த கார்த்திகை மாதத்தில் இருந்து அவ்வப்போது என் படைப்புக்கள், நீண்டகாலத்தின் பின் மீண்டும் ஒலிவடிவம் பெற்று வானலையில் வலம் வர ஒரு நண்பர் காரணமாக இருக்கிறார். அவர் தான் பிரபல பதிவரும் புரட்சி வானொலியின் அறிவிப்பாளருமான ஆர் ஜே நிருபன். இதற்காக நண்பர் நிருபனுக்கு என் மனமார்ந்த நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

அடுத்து...... அண்மைக் காலமாகத் தான் நான் அதிகம் முகநூலினூடாக என் பதிவுகளை பகிர ஆரம்பித்திருக்கிறேன். இதைவிடவும், என் பதிவுகளை சில வாரங்களாக பல புதிய பதிவர்கள் பார்வையிட இன்னுமொரு நண்பர் காரணமாக இருந்திருக்கிறார். அவர் தான் பிரபல பதிவர் நண்பர் மாத்தியோசி மணி அவர்கள். இவர் செய்த காரியம் என்னவென்றால், தமிழ்மணத்தில் என் பதிவுகளைப் பகிரும் முறையை அறிமுகப்படுத்தியது தான். தமிழ்மணம் பற்றிய இவருடைய அறிமுகப் பதிவின் தொடரும் எனக்கு மிகவும் பயனுள்ளதாக அமைந்தது. இந்த வேளையில் நண்பர் மணிக்கும் என் மனமார்ந்த நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

தமிழ்மணத்தில் அண்மையில் இணைந்து கொண்டமையால் ஓட்டுப் பட்டை சரியாக செயற்படவில்லை. இதற்கு என் வலைப்பூவின் தொழில்நுட்பக் கோளாறு ஏதாவது காரணமாக இருக்கலாம்... ஆனாலும், ஓட்டுப் பதிவிற்கான இணைப்பை என் பதிவுகளில் தொடுத்து வைத்திருக்கிறேன். அது வழக்கத்துக்கு மாறானது என்பதால், என் வலைத்தளத்துக்கு வரும் பதிவர்களின் கண்களில் அந்த இணைப்பு தவறுப்பட்டுப் போகிறது. இதனால், பதிவைப் படித்து இரசித்து, ஆக்கபூர்வமான பின்னூட்டங்களைக் கொடுப்பவர்கள் கூட எனக்கு ஓட்டுப் போடாமல் ஓடி விடுகிறார்கள்.... :(( இனிமேல் கவனியுங்கோ நண்பர்களே.... இனி ஒழுங்கா ஓட்டுப் போடுற ஆட்களுக்கு நான் குட்டிக் குட்டிப் பரிசுத்திட்டம் எல்லாம் கொண்டு வரப்போறன்...ஹீ..ஹீ..ஹீ...

இந்நாள் வரைக்கும் என் பதிவுகளைப் படித்து கருத்திட்டு என்னை உற்சாகப்படுத்தி வந்த அனைவருக்கும் என் மனப்பூர்வமான நன்றிகள்..... எங்க கிளம்பிட்டீங்க.... கொஞ்சம் பொறுங்க... நன்றி சொல்லி விட்டேன் என்பதால் இது முடிவுரை இல்லை... ஆரம்ப உரை... அதனால் ஒவ்வொரு பதிவிலும் உங்கள் ஊக்குவிப்பு எனக்கு அவசியம்... எனவே தொடர்ந்தும் உங்கள் கருத்துக்களையும், மறக்க்க்க்காமல் தமிழ்மணத்தில் உங்கள் ஓட்டுக்களையும் போட்டு என்னை ஊக்குவிப்பீங்க என்று நம்புகிறேன்..

எல்லாவற்றிற்கும் மேலால், என் பெற்றோருக்குப் பின் என் எழுத்துப்பணியில் என் சுதந்திரத்துக்கு எந்தவித இடையூறுமின்றி, அதே வேளையில் தன் முழு ஊக்குவிப்பையும் கொடுத்தவரும் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பவரும் என் கணவர் தான். என் அன்புக் கணவருக்கு இந்த வேளையில் என் இதயபூர்வமான நன்றிகளைத் தெரிவிக்கிறேன்.

இவ்வளவு தானுங்க என் எழுத்துலகப் பின்னணி... இரண்டு பதிவுகளில் ரொம்பவே அறுத்திட்டேன்... அப்படின்னு நீங்க நினைச்சால்.... மன்னிச்சிடுங்க... வைத்திய செலவுகள் பொறுப்பேற்கப்பட மாட்டாது..... :))

அடுத்த பதிவில், வலைப்பூவில் எனக்கு ஒரு கொண்டாட்டம்.. எல்லாரும் சேர்ந்து கொண்டாடுவோம்... காத்திருங்க...

தமிழ்மண ஓட்டுப் பதிவுக்கு இங்கே சொடுக்குங்கள்

	Tweet