நிசப்த விலங்குகள் நினைவுகளைச் சிறையிடும்
காரிருள் நெஞ்சுக்குள்
கடூரமாய்த் துளையிடும்...
பிரிவும் துயரும் இதயத்தைப்
பிரித்துப் பிரித்து மேயும்
தாரையாய் விழிநீர் சொரிந்து
தலையணை தெப்பமாகும்
இதயம் விரும்பும் சிறையிருக்க..
விழிகள் விரும்பும் விடுதலையை..
நீண்டுவரும் பரிதிக் கரங்கள்..
நிரந்தரமற்ற தீர்வுடனே..
| Tweet | |||
வருட முழுவதும் வருமானம்! முதலீடு தேவையில்லை!
ReplyDeleteVisit Here for More Details : http://puthuputhuthagavalgal.blogspot.in/2012/04/earn-dialy-without-investment.html
வருட முழுவதும் வருமானம்! முதலீடு தேவையில்லை!
ReplyDeleteVisit Here for More Details : http://puthuputhuthagavalgal.blogspot.in/2012/04/earn-dialy-without-investment.html
அக்கா நேற்று நான் முகநுர்லில் பகிர்ந்தது... உங்களுக்கும் ஏனோ பொருந்தும் போல எனக்குப் படுகிறது...
ReplyDeleteஃஃஃஃஃஃகவிதை என்ற ஒன்று இல்லாவிடில் பல பெண்களின் உணர்வுகள் தலையணையில் மட்டுமே ௭ழுதப்பட்டிருக்கும்ஃஃஃஃஃஃ
சிறுகதை படிப்பதற்கான சரியான சந்தர்ப்பம் வரவில்லை அக்கா அப்புறம் தான் படிக்கணும்..
ReplyDeleteஅடர்த்தியான வார்த்தைகளின் மூலம் கனத்த இதயத்தின் வெளிப்பாட்டினை உணர்ந்து கொள்ளமுடிகிறது. கவிதையாக்கத்திற்கு பாராட்டுகள்..
ReplyDelete//♔ம.தி.சுதா♔said...
ReplyDeleteகவிதை என்ற ஒன்று இல்லாவிடில் பல பெண்களின் உணர்வுகள் தலையணையில் மட்டுமே ௭ழுதப்பட்டிருக்கும்// உண்மை தான் சுதா.. வரவுக்கு நன்றி
@பாரத்... பாரதி...
வரவுக்கும் பாராட்டுக்களுக்கும் நன்றி
நன்று.
ReplyDelete