எப்போதும் சிரிக்கிறாய் நான்
அழும் போது கூட- ஓ..
பல்லாயிரம் பேரின் வேதனையை
பலகோடி மைல்களுக்கப்பாலிருந்து
பார்த்ததனால் ஏற்பட்ட விரக்தியா…
குளிர்மையாய் தோன்றுகிறாயே…
உன்னால் முடியாது
இந்தக் குமுறல்கள்….
எரிமலையை வென்றவை
உணர்வுகளைச் சாம்பலாக்கி
உயிருக்குள் தெளிப்பவை…
அதனால்தான் நீ அருகிலேயே வரவில்லையோ???
| Tweet | |||
ஏக்கம் என்பது தமிழர்களோடு கூடப்பிறந்தது.
ReplyDeleteஎரிந்து விழுவதும்
ReplyDeleteமீண்டு எழுவதும்
புதிதல்ல
அவன் தமிழன் எனும்
பீனிக்ஸ் பறவை
கவிதை நன்றாகவுள்ளது.
ReplyDeleteகருத்துக்களுக்கு நன்றி சந்ரு.. அகல் விளக்கு..
ReplyDeleteஅந்த ஏக்கமே எம்மை எழ வைக்கிறது..
நல்ல கவிதை. வலி நிறைந்தது.....word verification எடுத்து விடுங்கள்.
ReplyDeleteவலி நிறைந்த வார்த்தைகள்
ReplyDelete-நேசமித்ரன்
nesamithran.blogspot.com
naraaka ulathu. Thodarunkal unkal padaippukalai
ReplyDeleteநிலவுக்கு உந்மேல் ஏனடி கோவம்
ReplyDelete