இம்சை

கணவனைப் பிரிந்தேன் என்று
கண்ணீர் மல்கி நின்றாய்
துணைக்கு வந்த என்னைத்
துணைவனாய் வரிந்து கொண்டாய்
காந்த விழிகளாலே என்னைக்
கவர்ந்து லீலை செய்தாய்
முதன் முதல் உனக்குள்ளே
மோகத்தை வளர்த்து விட்டாய்
சங்கீதமாய் என்னுள்ளே
சஞ்சாரம் செய்து நின்றாய்
வனப்புடைய உன் மகனிற்கு
வளர்ப்புத் தந்தையாய்
வனைந்து கொண்டாய்
தீராத மோக மயக்கத்தில்
கிறங்கிப் போய் கிடந்த போது
தீர்மானமாய் சொல்லிச் சென்றாய்
திரும்பி வருவேனென்று-இன்று

தொ(ல்)லைபேசியில் உன்குரல்..

குழந்தையின் நலனுக்காய்

கணவனிடம் போகின்றேன்

இனி என்னை இம்சிக்காதே

இன்னொரு வழியைப் பார் என்கிறாய்

பெண்ணெ... இம்சையைத் தந்தது

நானா... நீயா...?

மெல்லவும் முடியாது உமிழவும் முடியாது

தொடைக்குளிக்குள்ளே துயரப் பந்தை

தந்து சென்றது நானா.. நீயா...??

	Tweet